پدرها

  پدرها سکوت می کنند  نمی توانند وقتی ناراحت هستند گریه کنند و بهانه بگیرند
آنها بخاطر روح مردانه شان  نمی توانند به تو بگویند من را  بغل کن تا آرام شوم نمی توانند بگویند دلشان می خواهد در آغوش تو گریه کنند
ممکن است خیلی تو را دوست داشته باشند اما نمی توانند صدایشان را مثل دختر بچه ها کنند و جیغ بزنند و بگویند عاشقت هستم
او همه ی اینها را قورت می دهد که بگوید یک پدر است . یک آدم محکم که می تواند تکیه گاهت باشد
اما شما به قوی بودنش نگاه نکنید
در  قلبش یک بچه زندگی میکند.  پدر تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست ، اما همیشه به جرم پدر بودن باید ایستادگی کند ، و با وجود همه مشکلات به تو لبخند بزند تا دلگرم شوی ... که اگر بدانی ، چه کسی کشتی زندگی را از میان موجهای سهمگین روزگار به ساحل امن رویاهایت رسانده است    آنگاهپدرت را میپرستیدی

آدم‌ها عاشق ما نمی‌‌شوند

 آدم‌ها عاشق ما نمی‌‌شوند ، آدم‌ها جذب ما می‌‌شوند.

در لحظه‌ای حساس حرف‌هایی‌ را می‌‌زنیم که شخصی‌ نیاز به شنیدنش داشته.
در یک لحظه ی حساس طوری رفتار می‌‌کنیم که شخص احساس می‌‌کند تمام عمر در انتظار کسی‌ مثل ما بوده!
در یک لحظه ی حساس حضور ما ، وجودِ شخص را طوری کامل می‌‌کند که فکر می‌کند حسی که دارد نامی‌ جز عشق ندارد.
آدم‌ها فکر می‌‌کنند که عاشق شده اند. آدم‌ها فکر می‌‌کنند بدون وجود ما حتی یک روز دوام نمی‌‌آورند.

آدم‌ها فکر می‌‌کنند مکمل خود را یافته اند. ... آدم‌ها زیاد فکر می‌‌کنند.
آدم‌ها در واقع مجذوب ما می‌شوند و پس از مدتی‌ که جذابیت ما برایشان عادی شد ، متوجه می‌‌شوند که چقدر جایِ عشق در زندگی‌‌شان خالیست ... می‌‌فهمند در جستجوی عشق‌های واقعی‌ باید ما را ترک کنند.

تمامِ حرفِ من اینست که کاش آدم‌ها یاد بگیرند که "عشق پدیده‌ای حس کردنی است نه فکر کردنی" و کاش بفهمند که بعد از رفتنشان، عشقی‌ را که فکر می کرده اند دارند چه می‌کند با کسانی‌ که حس میکرده اند این عشق واقعی‌ ‌ست  

مرگ من

 دو شب از مرگِ من گذشته است

خوشبختی

وقتى گرسنه اى، یک لقمه نان خوشبختی است...
وقتى تشنه اى، یک قطره آب خوشبختی است...
وقتى خوابت می آید، یک چرت کوچک خوشبختی است...
خوشبختى یک مشتى از لحظات است...
یک مشت از نقطه هاى ریز، که وقتى کنار هم قرار مى گیرند، یک خط را میسازند به اسم زندگى...
قدر خوشبختى هایتان را بدانید...

روزی ۱۵ دقیقه

  -اگر روزی ۱۵ دقیقه را صرف خودسازی کنید در پایان یک سال، تغییر ایجاد شده در خویش را به خوبی احساس خواهید کرد.
۲-اگر روزی ۱۵ دقیقه از کارهای بی اهمیت خویش بکاهید، ظرف چندسال موفقیت نصیبتان خواهد شد.
۳-اگر روزی ۱۵دقیقه رابه فراگیری زبان اختصاص دهیداز هفته ای یک بار کلاس زبان رفتن بهتر است.
۴-اگر روزی ۱۵دقیقه را به پیاده روی سریع اختصاص دهید از هفته ای چند بار به باشگاه ورزشی رفتن، نتیجه ی بهتری خواهید گرفت.
۵-اگر روزی ۱۵ دقیقه مطالعه وسلول های خاکستری خویش را درگیر کنید؛ به پیشرفت های عظیم یادگیری دست خواهید یافت.

زیبایی روش یا قانون ۱۵ دقیقه در این است که آن قدر کوتاهست که هیچ وقت به بهانه ی این که وقت نداریدآن را به تاخیر نمی اندازید.

جالبتر اینکه، کشور ژاپن امروزه موفقیت خود را مدیون این قانون می داند !