نسل چهارم اینترنت همراه

نامگذاری نسل‌های تلفن همراه عموماً به تغییر ماهیت بنیادی خدمت ارائه شده اشاره دارد. در سال ۱۹۸۱ نسل اول تلفن همراه با تلفن‌های همراه آنالوگ آغاز شد هنگامی که فناوری آنالوگ جای خود را به فناوری دیجیتال می‌داد نسل دوم تلفن همراه در سال ۱۹۹۲ آغاز شد. در سال ۲۰۰۱ یعنی زمانی که پشتیبانی از چند رسانه‌ای ها (مانند ارتباط تصویری) کلید خورد نسل سوم تلفن همراه شروع شد. انتظار می‌رود طی سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴ نسل چهارم "واقعی"' تلفن همراه که پروتکل شبکه آن اساساً مبتنی بر اینترنت خواهد بود منجر به ایجاد امکان اتصال پهن باند چند گیگابیتی شود. سرعتی که بیش از چهارصد برابر سرعت تعریف شده برای اینترنت پهن باند در کشور ایران خواهد بود.

اتحادیه بین‌المللی مخابرات، مرجع تعیین نسل‌های تلفن همراه است. البته این سازمان به تدوین استاندارد یا توسعه فناوری‌ها نمی‌پردازد. بلکه این سازمان رهنمودهایی ارائه می‌کند که فناوری‌های آینده چه ویژگی‌هایی داشته باشند. حداقل‌های لازم برای اطلاق نسل چهارم موبایل به یک خدمت موبایل عبارتند از:

• شبکه نسل چهارم باید کاملاً مبتنی بر پروتکل اینترنت(IP) باشد.
• کاربر باید هنگام تحرک بالا (در ماشین و قطارهای تندرو) حداقل به اینترنتی با سرعت ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه دسترسی داشته باشد و هنگام تحرک پایین (هنگام پیاده‌روی و در منزل) به سرعتی معادل یک گیگابیت بر ثانبه دسترسی داشته باشد.

باید دقت داشت که استفاده از عبارت "حداقل" در توصیف نسل چهارم به این معناست که اگر استانداری بتواند سرعتی بیش از حداقل‌های تعیین شده را محقق سازد لزوماً از نسل چهارم متفاوت نخواهد بود. این بدین معناست که ادعای شرکت‌هایی که مدعی گذر از نسل چهارم و عرضه نسل پنجم شبکه تلفن همراه هستند، بدون اخذ تاییدیه اتحادیه جهانی مخابرات یک ادعای بی اساس و کذب خواهد بود. چرا که همانطور که در پاراگراف قبلی اشاره شد، مرجع تعیین حداقل‌های نسل پنجم اتحادیه جهانی مخابرات است و لاغیر.

شبکه باید به صورت پویا قادر باشد از منابع شبکه به گونه‌ای استفاده کند که به طور همزمان به تعداد بیشتری کاربر دسترسی بدهد. شرایطی که یک شرکت مدعی تحقق استاندارد تلفن همراه با اجرای به این سطوح خدمت دست می‌یابد در حالت آزمایشگاهی و متفاوت از دنیای واقعی است. استانداردهای ال تی ای(LTE و Wimax) به خاطر اینکه برخی از الزامات تدوین شده در تعریف نسل چهارم تلفن همراه را محقق نمی‌کنند در زمره استانداردهای نسل چهارم تلفن همراه قرار نمی‌گیرند. بلکه نسخه پیشرفته این استانداردها یعنی وایمکس۲ و ال تی ای پیشرفته الزامات نسل چهارم را محقق خواهند ساخت. البته اتحادیه جهانی مخابرات در جلسه ششم دسامبر ۲۰۱۰ اذعان کرد که می‌توان به ال تی ای، وایمکس و حتی استانداردهای پیشرفته نسل سوم همانند "اچ اس پی ای پلاس" که بهبودهای بنیادی در نحوه ارائه خدمت و قابلیت‌های خود داده‌اند نیز می‌توانند نسل چهارم قلمداد شوند. اما نسل چهارم واقعی باید به وایمکس۲ و ال تی ای پیشرفته اطلاق شود. نکته مهم در مورد جوامع توسعه دهنده این دو استاندارد اینست که استانداردهای وایمکس توسط شرکت‌هایی همچون اینتل، سیسکو و گوگل حمایت می‌شود در حالی که استاندارد ال تی ای توسط شرکت‌های بزرگ مخابراتی و تولیدکنندگان تلفن همراه در حال اشاعه است.

نسل چهارم، یک راه‌حل جامع بر مبنای IPبرای انتقال صدا، تصویر و داده استفاده می‌کند و بر پایه اصل "هرجا و هر زمان" داده‌ها را با سرعتی بسیار بالاتر از نسل‌های قبل در اختیار کاربر قرار می‌دهد. از لحاظ تکنیکی در نگاه ساده سرعت بارگذاری و بارگیری در LTE نسبت به نسل‌های قبل بسیار بالاتر است. البته جدای از نرخ داده بالا، تأخیر کمتر در ارسال بسته‌ها که منجر به کیفیت فوق‌العاده VoIP، ویدئو کنفرانس و سرویس‌های هم‌زمان می‌شود و هم‌چنین از دید یک اپراتور پهنای باند با کانال‌های متغیر که در محدوده 1.25-20 MHz است. مهم‌ترین ویژگی برجسته LTE این است که تمامی زیرساخت آن بر اساس IP است، به عبارت بهتر بخش هسته شبکه کاملاً همگام با پروتکل‌های TCP/IP است و از سیگنالینگ معمولی که در شبکه‌های قدیمی‌تر به خصوص GSM استفاده می‌شد خبری نیست. نرخ انتقال داده در این فناوری ۳۲۶ مگابیت در ثانیه برای بارگیری و ۸۶ مگابیت در ثانیه برای بارگذاری در طیف فرکانسی ۲۰ مگاهرتز است که در این شرایط حدود ۴۰۰ کاربر به‌صورت همزمان در یک سلول می‌توانند فعال و در عین حال متحرک باشند. در شبکه نسل سوم پیشرفته یا HSPA تأخیر در حدود ۴۰ تا ۵۰ میلی‌ثانیه است که در LTE به حدود ۱۰ میلی‌ثانیه کاهش می‌یابد.

این نسل جانشینی برای نسل سوم (3G) و نسل دوم (2G) این استاندارد هاست. در نسل چهارم، برای ارتباطات موبایلیته (ارتباط در حال حرکت) مانند استفاده در قطار یا خودرو حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه (100Mbit/s) و برای ارتباطات نسبتاً ثابت و بدون جابجایی مانند کاربران پیاده‌رو یا ساکن، یک گیگابیت در ثانیه (1GBit/s) است. بررسی‌های مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نشان می‌دهد بسیاری از کشورهای منطقه در حال حرکت به سمت نسل چهارم موبایل هستند. اکثریت کشورهای منطقه حداقل در حال بهره‌برداری رسمی از نسل سوم تلفن همراه هستند. عملیاتی شدن نسل چهارم تلفن همراه در کشورهای منطقه موجب خواهد شد فاصله فناورانه بسیار زیادی در زمینه سرعت اینترنت میان کشور ایران و کشورهای حوزه سند چشم انداز بوجود بیاید. سند چشم انداز جایگاه اول علم و فناوری را در منطقه پیش روی کشور ایران ترسیم کرده است عدم توجه مناسب و به موقع به بهبود زیرساخت‌های شبکه اینترنت در کشور موجب نزول رتبه ایران در شاخص‌های فناوری اطلاعات همچون شاخص دولت الکترونیکی و آمادگی شبکه خواهد شد. در حالی که در ماده ۴۶ قانون برنامه پنجم توسعه رسیدن به رتبه دوم شاخص دولت الکترونیکی هدف گذاری شده است^.

اینترنت نسل چهار ایرانسل

ایرانسل به عنوان اولین اپراتور LTE ، اینترنت نسل چهار خود را در مشهد و نقاطی از تهران راه اندازی کرده است و در نمایشگاه تله کام مهرماه 93 اینترنت نسل چهار خود را برای عموم به اشتراک گذاشت و سرعتی برابر 50 مگابیت در ثانیه 50Mbps نیز توسط کاربران تایید شده است. که در آینده ای نزدیک تمامی نقاط تهران را پوشش خواهد داد.تست سرعت 

لازم بذکر است برای رسیدن به حد اکثر سرعت به سیم کارت های جدید USIM نیاز داریم. ضمنا فرکانس نسل چهار ایرانسل 1800MHZ و از نوع FDD است و تمامی گوشی هایی که فرکانس مذکور را در شبکه نسل چهار خود دارند قابلیت اتصال خواهند داشت.لیست فرکانس های نسل چهار در کشور های مختلف

قالب یک بسته IP

قالب یک بسته IP از ، دو قسمت های Header که همان آدرس های بسته و قسمت Data که شامل بسته اطلاعاتی است تشکیل شده مجموعه اطلاعاتی که در سرآیند (header) بسته IP درج می شود توسط مسیریاب مورد استفاده قرار می گیرد

دقت کنید که برای تحلیل برخی از مکانیزمها و تاکتیک های حمله، مجبور هستید با فیلدهای متعدد بسته IP آشنا باشید زیرا برخی از این فیلدها مورد سو استفاده نفوذگران قرار می گیرند . در مقاله های بعد، یاد خواهید گرفت که هرگاه برخی از این فیلدها به صورت عمدی و حساب شده دستکاری شود، منجر به اختلال در ماشین نهایی خواهد شد

فیلد IHL مخفف (IP Header Length) : این فیلد هم چهاربیتی است و طول کل سرآیند بسته را بر مبنای کلمات 32 بیتی مشخص می نماید . به عنوان مثال اگر در این فیلد عدد 10 قرار گرفته باشد بدین معناست که کل سرآیند 320 بیت معادل چهل بایت خواهد بود .

اگر به ساختار یک بسته IP دقت شود به غیر از فیلد options که اختیاری است، وجود تمام فیلدهای سرآیند الزامی می باشد . در حقیقت این فیلد به عنوان یک اش اره گر ، مرز بین سرآیند و داده ها را مشخص می کند

فیلد Version : اولین فیلد در سرآیند یک بسته IP که چهار بیت است نسخه پروتکل IP که این بسته بر اساس آن سازماندهی و ارسال شده است را تعیین می کند . در حال حاضر تمام شبکه ها و مسیریابها از نسخه شماره 4 پروتکل IP پشتیبانی می کنند . اگرچه امروز نسخه شماره 6 پروتکل IP به نام های IPng یا IPV6 معرفی و در حال بررسی و نصب است، ولیکن بسیاری ا ز مسیریابها در شبکه های دنیا هنوز برای پذیرش این پروتکل آمادگی ندارند و به نظر می رسد که تا سال 2005 نگارش جدید ، جهانی نشود . عددی که در حال حاض ر در این فیلد قرار می گیرد 4 می باشد که معادل 0100 ) بیت است.

فیلد Type of service : این فیلد هشت بیتی است و توسط آن ماشین میزبان (یعنی ماشین تولید کننده بسته IP که به آن Source Machin نیز می گویند) از مجموعه زیر شبکه تقاضای سرویس ویژه ای برای ارسال یک دیتاگرام می نماید .

به عنوان مثال ممکن است یک ماشین میزبان بخواهد دیتاگرام صدا یا تصویر برای ماشین مقصد ارسال نما ید؛ در چنین شرایطی از زیر شبکه تقاضای ارسال سریع و به موقع اطلاعات را دارد ، نه قابلیت اطمینان صد در صد، چرا که اگر یک یا چند بیت از داده های ارسالی در مسیر دچار خرابی شود تاثیر چندانی در کیفیت کار نخواهد گذاشت ولی اگر بسته های حاوی اطلاعات صدا یا تصویر به سرعت و سر موقع تحویل نشود اشکال عمده بوجود خواهد آمد (که این مورد را با همه موارد اصطلاحی می توان در خطوط ارتباطی ایران مشاهده کرد ). در چنین مواقعی ماشین میزبان از زیر شبکه تقاضای سرویس سریع (و لاجرم غیر اطمینان ) می نماید .

در برخی از محیط های دیگر مثل ارسا ل نامه الکترونیکی یا مبادله فایل انتظار اطمینان صد درصد از زیر شبکه وجود دارد و سرعت تاثیر چندانی بر کیفیت کار نخواهد داشت . اکثر مسیریابهای تجاری فیلد Type of serviceرا نادیده می گیرند و اهمیتی به محتوای آن نمی دهند. 

فیلد Total Length : در این فیلدِ 16 بیتی عددی قرار می گیرد که طول کل بسته IP را که شامل مجموع اندازه سرآیند و ناحیه داده است، تعیین می کند . مبنای طول بر حسب بایت است و بنابراین حداکثر طول کل بسته IP می تواند 65535 بایت باشد. 

فیلد Identification : همانگونه که قبلا اشاره شد برخی از مواقع مسیریابها یا ماشین های میزبان مجبورند یک دیتاگرام را به قطعات کوچکتر بشکنند و ماشین مقصد مجبور است آنها را بازسازی کند، بنابراین وقتی یک دیتاگرامِ واحد شکسته می شود باید مشخصه ای داشته باشد تا در هنگام بازسازیِ آن در مقصد بتوان قطعه های آن دیتاگرام را از بقیه جدا ک رد کلیه بسته های IP که با این شماره وارد می شوند قطعه های مربوط به یک دیتاگرام بوده و باید پس از گردآوری قطعه ها، آن را مجددا بازسازی کرد .

طراحی وب

طراحی وب به مهارت ساخت و راه‌اندازی صفحات وب گفته می‌شود.

تیم برنرز لی، مخترع وب، با برپایی یک سایت وب در اوت ۱۹۹۱، نام خود را به عنوان نخستین سازندهٔ وب در تاریخ نگاشت. او در نخستین وب‌سایتش، از اَبَرمتن و پیوندی برای ایمیل (پست الکترونیک) استفاده کرده بود.

در آغاز، سایتهای وب با کُدهای ساده «اچ‌تی‌ام‌ال» نوشته می‌شدند، گونه‌ای از زبان کُدنویسی که ساختار ساده‌ای به وب‌گاه‌ها می‌داد، شامل سرتیتر و پاراگراف، و توانایی پیوند دادن به صفحه‌های وب دیگر، با اَبَرمتن. در مقایسه با روش‌های دیگر، این راه تازه و متفاوتی بود که کاربران به سادگی می‌توانستند با یک مرورگر، صفحه‌های پیوند خورده را باز کنند.

با پیشرفت وب و هنر طراحی آن، زبان کُد نویسی اش، اَبَرمتن یا اچ‌تی‌ام‌ال، پیچیده‌تر و پرانعطاف‌تر شد. ابزاری مانند جدول‌ها که بیشتر برای نمایش نمودارهای داده‌ای بودند، بزودی مورد استفاده نادرست، برای چیدمان‌های پنهان در صفحه‌های وب قرار گرفتند. با پیدایش الگوهای آبشاری وب یا «CSS»، روش نادرست طراحی با جدول‌های پنهان در صفحه از گردونه خارج، و بجای آن استفاده مناسب از زبان کمکی «CSS» جایگزین شد.

فناوری‌های یکپارچه سازی داده‌گاه‌ها (Database)، مانند زبان‌های کُدنویسی سمت سرور (Server-Side Scripting) مانند CGI، PHP، ASP.NET، ASP، JSP و ColdFusion، و استانداردهای طراحی مدرن با الگوها (CSS)، ساختار سایت‌های وب را باز هم تغییر داده و آنرا پیشرفته تر کرده‌اند.

همچنین با آمدن نگاره‌های جاندار و فناوری‌های پویانمایی به صفحه‌ها، مانند فلَش (Flash)، چهره وب بیشتر از پیش تغییر کرد و توانمندی‌های تازه به سازندگان رسانه و طراح‌های وب داده شد، و توانایی‌های بیشتر و کارایی‌ها تازه مرورگرها برای اچ‌تی‌ام‌ال.

وبسایت یا تارنما چیست

مجموعه‌ای از فایلهای مختلف اعم از تصاویر، متون و یا فایلهای برنامه نویسی شده است که به منظوری خاص به شکلی با هم مرتبط شده‌اند. این فایلها روی یک کامپیوتر «میزبان» یا «سرور» قرار می‌گیرند و با یک نام دامنه مشترک فراخوانی می‌شوند. یکی از مهمترین سرویس‌های وب، پست الکترونیک است.

انواع سایت

سایتها بر اساس کاربرد و نوع برنامه نویسی به چند دسته تقسیم می‌شوند که عبارت است از:

سایتهای ثابت (Static Website):

این سایتها یکبار طراحی می‌شوند و اطلاعات مورد نیاز در داخل آنها قرار می‌گیرد و پس از آن برای تغییر در آنها نیاز به یک طراح حرفه‌ای یا نیمه حرفه ای سایت است. زبان برنامه نویسی اینگونه از سایتها غالباً HTML و Java Script هستند که در نوع توسعه یافته تر از CSS نیز بهره گرفته می‌شود.

از آنجا که حجم کمتری از کد در طراحی سایتهای ثابت استفاده می‌شود سرعت بارگذاری (Loading) بالایی دارند. علاوه براین کاهش حجم کدها که باعث خوانایی بشتر سایت توسط رباتهای جستجوگر می‌شود از یک سو و کاهش زمان بارگذاری از سوی دیگر سبب بهتر شدن وضعیت آنها از لحاظ امتیاز دهی موتورهای جستجو یا همان «رنکینگ» می‌شود. سایتهای ثابت قیمت طراحی پایین‌تری را نیز عمدتاً نسبت به سایر سایتها دارند.

عدم امکان ایجاد تغییر در این نوع از سایتها توسط افراد عادی علاوه بر افزایش امنیت سبب بهرهمندی از گرافیک و ظاهری زیبا می‌شود چرا که همه چیز ثابت است از جمله متون و اندازه تصاویر و همچنین همه عناصر مکان مشخص و ثابتی را دارند در نتیجه می‌توان برای محل قرار گرفتن هر یک از اجزاء بهترین تصمیم را گرفت.

اما از طرفی نیز عدم امکان ایجاد تغییرات توسط افراد عادی سبب می‌شود تا امکان بروز رسانی سایت توسط صاحبان و مدیران سایت صلب شود.

نکته: سایتهای ثابت (Static) برای افراد، شرکتها و سازمانهایی مناسب است که حداکثر یک یا دو بار در سال نیازمند به تغییر در محتوای سایت هستند.

سایتهای پویا (Dynamic Website): محتوای سایتهای داینامیک بعد از طراحی توسط افراد عادی که دسترسی به سیستم مدیریت محتوای سایت را داشته باشند قابل تغییر است. زبان برنامه نویسی وبسایتهای پویا می‌تواند براساس نیاز متفاوت باشد اما عمدتاً از زبانهای ASP، ASP.Net و Php استفاده می‌شود و از زبانهای کمکی CSS و Silver light و یا Ajax برای ایجاد قابلیتهای ویژه نیز بهره گرفته می‌شود.

در اینگونه از سایتها ابتدا اسکلت سایت توسط طراح ایجاد می‌شود و سپس محتوا توسط مدیران سایتها تغییر می‌کند مانند فرم قراردادی که یکبار توسط فردی ایجاد می‌شود و توسط افراد دیگری بارها تکمیل می‌شود، از این رو طراح نسبت به محل قرار گرفتن و اندازه دقیق متون و تصاویر و سایر عناصری که بعداً توسط مدیران سایتها تغییر می‌کند اطلاع ندارد بنابر این چاره‌ای ندارد جز اینکه همه حالات را در نظر بگیرد و اینکار سبب می‌شود تاحدودی از گرافیک و جلوه سایت کاسته شود.

یکی از مزیتهای سایتهای داینامیک این است که هیچ محدودیتی برای ایجاد، تغییر یا حذف مطالب، تصاویر و صفحات و غیره وجود ندارد.

با توجه به اینکه در سایتهای پویا از زبانهای برنامه نویسی پیشرفته استفاده می‌شود امکانات زیادی در آنها قابل ایجاد است مانند ایجاد صفحات هوشمند، فرمها و جستجوهای پیچیده.

استفاده زیاد از کدها سبب کند شدن بارگذاری سایت و امتیاز آن در موتورهای جستجو می‌شود.

نکته: سایتهای پویا برای افراد، شرکتها و سازمانهایی مناسب است که بیش از دوبار در سال نیاز به تغییر درمحتوای سایت را دارند.

پرتالها (Portal): پرتالها سایتهای پویای جامعی هستند که چند هدف خاص را در یک سایت دنبال می‌کنند به عبارت دیگر مجموع چند سایت پویا که برای رسیدن به هدفی خاص در کنار هم قرار گرفته‌اند را می‌توان پرتال نامید. به عنوان مثال پرتال خبری می‌تواند از چند سایت داینامیک تشکیل شده باشد که هر یک امکانات خاصی چون عضو گیری، انتشار اخبار، انتشار تصاویر، نظر سنجی و ... را در اختیار مدیران آن قرار دهد.

تمام ویژگی‌های یک سایت پویا می‌تواند در یک پرتال نیز صدق کند.

نکته: معمولاً پرتال‌ها توسط سازمانها، گروهها و شرکتها خریداری می‌شوند. به دلیل نیاز به بروز رسانی بخشهای مختلف اداره آنها توسط یک فرد بسیار مشکل است مگر آنکه به چشم یک کار حداقل پاره وقت به آن نگاه شود.

سایتهای متحرک استاتیک و نیمه داینامیک (Static and Dynamic Flash Website): سایتهای فلش یا متحرک دو نوع استاتیک و نیمه داینامیک هستند و توسط نرم‌افزارهای خاصی ایجاد می‌شوند در برخی موارد از XML یا Action Script برای ایجاد قابلیتهای تغییر یا هوشمندی در این سایتها بهره گرفته می‌شود.

به طور کلی سایتهای فلش ثابت (استاتیک) غیرقابل تغییر می‌باشند و مانند سایتهای ثابت یکبار توسط طراح ایجاد می‌شوند و برای تغییر آن نیاز است تا افراد به صورت حرفه‌ای یا نیمه حرفه‌ای از دانش طراحی فلش برخوردار باشند.

اما سایتهای فلش نیمه داینامیک یا نیمه پویا مانند سایتهای پویا عمل می‌کند و قابل تغییر هستند اما تغییر در آنها به سادگی سایتهای پویا نیست و وسعت ایجاد تغییرات نیز بسیار محدودتر است.

از مزیتهای وب سایتهای فلش جذابیت آنهاست. گرافیک زیبا و انیمیشن‌های جذاب. اما از معایب عمده آنها می‌توان به عدم خوانده شدن اطلاعات موجود در آنها توسط رباتهای جستجوگر و عمدتاً سرعت بسیار پایین بارگذاری اشاره کرد.

نکته: سایتهای فلش برای افراد و گروهها یا شرکتها و سازمانهایی مناسب است که نیاز به تبلیغات ندارند و عموم کاربران با آنها آشنا هستند مانند خوانندگان، سیاست مداران، بازیگران و گروههای موسیقی، هتلهای معروف، مکانهای توریستی.

سایتهای مجهز به سیستم مدیریت محتوا (Content Management Systems): سایتهای مجهز به سیستم مدیریت محتوا که در اصطلاح به CMS که مخفف Content Management System است مشهورند، وبسایتهایی از نوع پرتالها یا سایتهای پویا هستند که برای مصارف خاص توسط طراحان حرفه‌ای و یا شرکتهای طراحی حرفه‌ای ایجاد می‌شوند.

تمام مزایا و معایب مربوط به سایتهای پویا در مورد سایتهای مجهز به سیستم مدیریت محتوا صدق می‌کند.

البته در نظر داشته باشید که سایتهای پویا و پرتالها نیز مجهز به سیستم مدیریت محتوا هستند اما آنچه که در CMSها متفاوت است طراحی آنها و سیستمهای مدیریت محتوای آنها برای مصارف خاص است.

از مزایای سیستمهای مدیریت محتوا نسبت به سایر سایتهای داینامیک می‌توان به آماده بودن و جامع بودن آنها اشاره کرد. از این رو اغلب اینگونه از سایتها در کمتر از ۳ روز کاری قابل نصب و استفاده هستند.

طراحی سایتهای CMS مانند یک خط تولید محصول است و از آنجا که طراح باید نمونه‌های محدودی را به صورت انبوه تولید کند سعی در رعایت تمام اصول امنیتی، گرافیکی، موارد مربوط به رنکینگ و امتیاز موتورهای جستجو و سایر موارد موثر می‌کند.

با توجه به مزیتهای آنها به تمامی افراد، سازمانها و شرکتهایی که شرایط داشتن سایتهای داینامیک را دارند توصیه می‌شود تا ابتدا به دنبال سیستم‌های مدیریت محتوای مخصوص به کار خود بگردند و در صورتی که پیدا نشد به طراحی سایتهای پویا روی بیاورند.

پورت های مهم

Port 21 –> TCP –> FTP File Transfer Protocol
Port 22 –> TCP/UDP –> SSH ssh,scp copy or sftp
Port 23 –> TCP/UDP –> Telnet
Port 25 –> TCP/UDP –> SMTP for sending outgoing emails
Port 43 –> TCP –> WHOIS function
Port 53 –> TCP/UDP –> DNS Server DNS lookup uses UDP and Zone transfers use TCP
Port 70 –> TCP –> Gopher Protocol
Port 79 –> TCP –> Finger protocol
Port 110 –> TCP –> POP3 for receiving email
Port 119 –> TCP –> NNTP Network News Transfer Protocol
Port 143 –> TCP/UDP –> IMAP4 Protocol for email service
Port 194 –> TCP –> IRC
Port 389 –> TCP/UDP –> LDAP light weight directory access
Port 443 –> TCP –> Secure HTTP over SSL https
Port 465 –> TCP –> Secure SMTP email using SSL
Port 990 –> TCP/UDP –> Secure FTP using SSL
Port 993 –> TCP –> Secure IMAP protocol over SSL for emails
Port 1433 –> TCP/UDP –> Microsoft SQL server port
Port 2082 –> TCP –> CPanel default port
Port 2083 –> TCP –> CPanel over SSL
Port 2086 –> TCP –> CPanel Webhost Manager default
Port 2087 –> TCP –> CPanel Webhost Manager with https
Port 2095 –> TCP –> CPanel Webmail
Port 2096 –> TCP –> Cpanel secure webmail over SSL
Port 2222 –> TCP –> DirectAdmin Server Control Panel
Port 3306 –> TCP/UDP –> MySQL Database Server
Port 4643 –> TCP –> Virtuosso Power Panel
Port 5432 –> TCP –> PostgreSQL Database Server
Port 8080 –> TCP –> HTTP port alternative one for port 80
Port 8087 –> TCP –> Plesk Control Panel Port default
Port 8443 –> TCP –> Plesk Server Control Panel over SSL
Port 9999 –> TCP –> Urchin Web Analytics
Port 10000 –> TCP –> Webmin Server Control Panel